انقدر خوبن که چشم باز میکنی میبینی یه فصلی از زندگیت شدن .. باهات آفتابی میشن، بعضی وقتام که دلت گرفته با تو میبارن ...
بدون اینکه بفهمی فقط دوسشون داری ...
...
انقدر بودنشون تو لحظههات پررنگه که دوست داری همهٔ عاشقانههاتو براشون بنویسی ...
اینا همونایین که مثل خوابهای کودکی شیرینن اما حیف خیلی کوتاه ...
بدون در زدن میان ... یواشکیم میرن ...
اینا همون آدمایین که هیچوقت تکراری نمیشن ... فقط با رفتنشون یه فصل سرد، خیلی سرد از زندگیت شروع میشه ...
نظرات شما عزیزان: